Stríðið skrítna gegn álinu

Það var löngu tímabært að gera almennilega úttekt á arðsemi og hagrænum áhrifum orkugeirans og orkufreks iðnaðar.

Því veldur það vonbrigðum að þessi skýrsla virðist frekar vera hugsuð sem pólitískur áróður en til að varpa ljósi á staðreyndir, og bætir því engu nýju inn í umræðuna.

Auðvitað er arðsemi orkufyrirtækja á Íslandi lægri, þar sem um er að ræða strandaða orku, en á stærri markaðssvæðum þar sem skortur er á orku. Það er ekki sjálfgefið að við eigum að forðast að nota okkar vistvænu orku, þótt arðsemi orkufyrirtækjanna sé ekki sú sama og í Bandaríkjunum.  Spurningin er bara hvort arðsemin er næg, og þessi skýrsla finnst mér því miður ekki svara því. Hún ber þess aðallega merki að höfundarnir hafi gefið sér svarið fyrirfram, og leiti svo gagna og stilli þeim upp þannig að þau styðji svarið.

Hvergi í umfjöllun um skýrsluna er að finna nein jákvæð áhrif af starfsemi orkufyrirtækjanna eða stóriðjunnar sem er forsendan fyrir starfsemi orkufyrirtækjanna.

Tæpur helmingur af gjaldeyristekjum landsins kemur frá þessum iðnaði. Er það einskis virði? -hvernig borgum við Icesave skuldina sem er í pundum og evrum ef við öflum ekki gjaldeyristekna?

Meðallaun hjá þessum fyrirtækjum eru umtalsvert hærri en í öðrum geirum.......er það einskis virði?

Álverin eru með stöðugan rekstur og hafa ekki dregið saman í sínum rekstri þótt afurðaverð hafi lækkað mikið. Hefur einhver heyrt um uppsagnir eða launalækkanir í álverunum undanfarið? - Sennilega eini geirinn sem ekki hefur verulega rifað seglin núna. Eru slíkir hlutir ekki sýnilegir í gegnum hagfræðigleraugu?

Það er rétt að orkufyrirtækin Íslensku eru í fjármögnunarvandræðum. Það er vegna þess að lánshæfismat íslenska ríkisins er í botni eftir hrun fjármálageirans og kemur rekstri orkufyrirtækjanna lítið sem ekkert við, enda eru það orkufyrirtækin sem erlendir aðilar vilja kaupa upp nú, sbr HS-Orku.

Fjármálageirinn hefur komið íslenska þjóðarbúinu á kaldan klaka. Atvinnulífið í heild sinni á í vök að verjast. Þá finnst mér alveg með ólíkindum að sjá hvernig ráðist er markvisst á einn af okkar undirstöðuatvinnuvegum, og eina stærstu gjaldeyrislindina. Ég vona að ríkisstjórnin fari að átta sig á því að það er ekki besta leiðin út úr kreppunni.

Alþekkt að orkuverð hér sé lágt

Athugasemdir

[Elías (IP-tala skráð) 1.8.2009 kl. 17:41]

heyrheyr....

Eins og talað úr mínum munni!!!

[Ólafur Þórðarson, 1.8.2009 kl. 17:42]

Góð færsla!

[Guðmundur Guðmundsson, 1.8.2009 kl. 17:48]

1. "Hvergi í umfjöllun um skýrsluna er að finna nein jákvæð áhrif af starfsemi orkufyrirtækjanna eða stóriðjunnar sem er forsendan fyrir starfsemi orkufyrirtækjanna."

Það verður að skoða heildarmyndina. Heildarútkoman gæti t.d. verið sett saman af átta liðum: 1+1+1+1-3-4-2-1 =-6. Ef lokaniðurstaðan er neikvæð er markleysa að einblína á fyrsta liðinn (=+1)

2. "Tæpur helmingur af gjaldeyristekjum landsins kemur frá þessum iðnaði. Er það einskis virði? -hvernig borgum við Icesave skuldina sem er í pundum og evrum ef við öflum ekki gjaldeyristekna?"

Ef við viljum hafa vit í umræðunni verðum við að horfa á NETTÓgjaldeyristekjur OKKAR en ekki brúttógjaldeyristekjur álfyrirtækjanna. Það liggur fyrir að álfyrirtækin græða á tá og fingri og hafa af starfsemi sinni miklar gjaldeyristekjur en sú staðreynd er ekki til umræðu þegar meta á hagræn áhrif á Ísland.

3. "Álverin eru með stöðugan rekstur og hafa ekki dregið saman í sínum rekstri þótt afurðaverð hafi lækkað mikið."

Álverin eru SKULDBUNDIN til þess að kaupa svo og svo mikla orku og geta þess vegna ekki dregið saman seglin nema mjög takmarkað.

[Ólafur Þórðarson, 1.8.2009 kl. 18:31]

Einmitt. Málið er að selja álframleiðendum orkuna. Svo skapast atvinnutækifæri í kingum starfsemina, skattur af þeim launum sem greidd eru, etc etc.

Mér sýnist á öfgamannaumræðu sl. ára að álframleiðsla eigi að vera slæm sama hvað er uppi á teningnum. 

Meðan aðrir geirar eins og fjárglæfrastarfsemi og ámóta brask eru með rassinn úr buxunum tuttuguföld Kárahnjúkavirkjun, þá eru álverin að mjatla þetta áfram með stabílli atvinnu og stöðugum tekjum. 

Einn kunningi minn sem er voða klár sagði mér að það þyrfti engann iðnað, það væri augljóst að nægði að vera með einkavædda bankastarfsemi og brask. Að það skili mestu í þjóðarbúið. Trúði honum ekki þá né nú.

Ég held líka að forsenda fyrir því að álfyrirtæki hafi áhuga á Íslenskri orku sé að þau geti grætt á því. Að halda að gróði þeirra eigi að sitja að stóru leyti á íslandi er algengt rugl sem margir hafa verið að halda fram, Ísland er bara viðkomustaður í framleiðsluferlinu. 

[nicejerk (IP-tala skráð) 1.8.2009 kl. 21:21]

Það er einföld staðreynd að Iðnbyltingin hafi verið undafari velferðarbyltingarinnar og bankaþjófabyltingarinnar.

Iðnbyltingin gerðist þó aldrei á Íslandi, heldur var hún innflutt með hervaldinu. Burtséð frá allri spillingu, þá er dæmið ósköp einfalt: Fram að aldamótum 1900 voru Íslendingar aumingjar og bjuggu í torfkofum og hellum. ´Aðrir´ bjuggu í ´húsum´. Landsvirkjun er ágæt búbót við fiskútflutning. Það er alveg ljóst að fjármagnið sem fiskur og rafmagnsafl skaffa, eru einu raunverulegu tekjurnar sem geta byggt upp framtíð tækni og þekkingu landsmanna, hvort sem fólki líkar betur eða verr. Það má deila lengi um aðrar auðlindir, en hafa verður í huga að grunnurinn er mikilvægastur. Það er enginn grunnur í aurum, en fiskur, orka og hugvit er ómetanlegt.

Það hafa verið að koma fram íslensk fyrirtæki með góðan hugbúnað, sem ekki gæti hafa gerst nema vegna notkunar gjaldeyris og aðgengis að þekkingu.

Það þarf gjaldeyri til að greiða fyrir einnota hanska og ryksugupoka, en gjaldeyris er einugis aflað með útflutningi (eða sölu til ´útlendinga´).

Það myndi hjálpa landanum að kaupa innlent, en ég sé ekkert um slíkan ´áróður´, sem á þó fyllilegan rétt á sér á meðan innflutningur er dýr. Mér dettur allaf í hug ORA baunir, þó að það sé ekki markmið mitt með mínum skrifum. Ég jafnvel efast að baunirnar séu framleiddar hérlendis, en það er kannski bara enn eitt Kaupþingsleyndarmál.

Er ekki til eitt snifsi af heiðarleika neins staðar í okkar samfélagi? Þá er engin furða að allt sé á leið til fjandans þegar löggjöfin er gatasigti samtíðarinnar og ýtir undir afbrotastarfsemi. 

En einfaldur gjaldeyrisreikningur ætti hjálpa landsmönnum að skilja aðstæðurnar.